Pani Elżbieta urodziła się w Białej Rawskiej, wychowywała w Rylsku Dużym koło Rawy Mazowieckiej a obecnie mieszka w Skierniewicach.
Zamiłowanie do sztuki wyniosła z domu rodzinnego. Jej ojciec Mieczysław Żegliński był cenionym rzeźbiarzem ludowym. Twórczyni wspomina, że w domu rodzinnym zawsze panował „twórczy bałagan”. Ojciec rzeźbił, mama pomagała malować figury
i wykonywała ozdoby ze słomy. Ela, jako mała dziewczynka lubiła przyglądać się pracy taty. Dopiero po śmierci ojca , w 1984 roku, podjęła pierwsze próby rzeźbiarskie i kontynuuje je do dzisiaj. Początkowo rzeźbiła dla siebie i znajomych, na przełomie lat 80. i 90. wykonywała figurki dla Cepelii.
Jako córka znanego rzeźbiarza boryka się z faktem, że na jej rzeźby wiele osób patrzy się przez pryzmat prac ojca.
Choć najstarsze rzeźby stylistycznie nawiązują do twórczości ojca, z upływem lat artystka zaczęła poszukiwać własnej drogi. Wykonuje zarówno rzeźby jak i płaskorzeźby. Tworzy prace o różnorodnej tematyce, głównie inspirując się tradycyjną sztuką łowicką. Rzeźbi m.in. postacie świętych i kolędników, aniołki, diabełki i pary młode . Zarówno jej rzeźby sakralne jak i świeckie cechuje geometryzacja kształtu, uproszczenie i lapidarność. Barwa odgrywa w jej pracach jedną z głównych ról. Posługuje się intensywnymi, nasyconymi barwami. Początkowo malowała farbami plakatowymi, obecnie posługuje się akrylowymi. Rzeźby jej autorstwa znajdują się w Muzeum w Łowiczu, Muzeum Mazowsza Zachodniego w Lipcach Reymontowskich oraz licznych kolekcjach prywatnych. Należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie i czynnie bierze udział konkursach, plener ach, pokazach i kiermaszach.